kroczyce.pl

Perła Polskiego Krajobrazu

Przejdź na stronę: Elektroniczna Rezerwacja Wizyt Urzędu Gminy Kroczyce. (Uwaga! Otwiera w nowej karcie przeglądarki.)

Przejdź na stronę na facebooku. (Uwaga! Otwiera w nowej karcie przeglądarki.)

Mapa

strony

Czy wiesz, że...

W Gminie Kroczyce znajdują się zbiorniki wodne o ogólnej powierzchni lustra wody 23 ha oraz ...

Okolice Kroczyc to jeden z najciekawszych fragmentów Wyżyny Krakowsko - Częstochowskiej, ...

Góra Zborów w Gminie Kroczyce to jedno z najwyższych wzniesień (462 m. n. p. m.) na Jurze ...

Uruchom

Wstrzymaj

Przewiń animację o jedno pole w lewo.

Przewiń animację o jedno pole w prawo.

Dobrogoszczyce

Strona startowa»Inne»Sołectwa Gminy Kroczyce»Dobrogoszczyce

Rozmiar tekstu

Włącz lektora.

Wyłącz lektora.

Sołtys - Edyta Piec
151 mieszkańców (stan na 30.04.2024 r., źródło: UG Kroczyce, ewidencja ludności)

Miejscowość położona na północny – zachód od Kroczyc, na granicy gminy Kroczyce z gminą Włodowice oraz gminą Niegowa (granica powiatu zawierciańskiego). Sołectwo zamieszkuje 170 osób (stan na 14.05.2010 r., źródło: UG Kroczyce, ewidencja ludności). Stanowi 510 ha powierzchni gminy. Sołtysem Dobrogoszczyc jest Pani Edyta Piec.

Historia
Pierwsza historyczna wzmianka o miejscowości Dobrogoszczyce pochodzi z roku 1381, kiedy to poznajemy Pawła z Dobrogoszczyc, pełniącego funkcję woźnego sądowego. Miejscowość posiada nazwę patronimiczną od nazwy osobowej „Dobrogost”. W XIV i XV wieku Dobrogoszczyce przypisane były urzędowi wojewody krakowskiego. W 1581 roku odnotowano 10 łanów kmiecych i 1 łan sołtysi, a w XVIII wieku istnienie karczmy. Z uzyskanych informacji wynika, że w roku 1827 mieszkało tu 129 osób, a w 1927 w Dobrogoszczycach znajdowało się 19 domów. Dokumenty z czasów II wojny światowej mówią o tym, że istniała tu placówka „chłostry” (straży chłopskiej). Kolejne informacje o wsi pochodzą dopiero z 1981 roku, w którym to przeprowadzono generalny remont szkoły. W XIV i XV wieku w rejonie Kroczyc wykształciły się dwa podstawowe zespoły dóbr ziemskich. Dobrogoszczyce i kilka wsi w regionie kroczyckim zostały wtedy wydzielone z domeny królewskiej jako wyposażenie urzędu wojewody krakowskiego. Oznaczało to, iż właścicielem tych dóbr był nominalnie król (dobra konne), natomiast zarząd i dochody zeń płynące, powstały w rękach zmieniających się na krześle wojewody przedstawicieli możnowładztwa małopolskiego. Do najbogatszych mieszkańców wsi zwykle należeli karczmarze i młynarze. W Dobrogoszczycach, wg. Jana Długosza, istniała karczma uposażona w rolę, należącą do folwarku wojewody. Istnienie karczmy w Dobrogoszczycach odnotowano jeszcze przed rozbiorami. Przed II wojną światową istniała w Dobrogoszczycach szkoła (klasy I-III), która mieściła się w prywatnym budynku udostępnionym przez p. Józefa Kitę. Po wojnie nauka odbywała się w budynku po rodzinie żydowskiej. W miejscowości Dobrogoszczyce żyła tylko jedna rodzina Żydowska, która zginęła w czasie II wojny światowej. Mieszkańcy Dobrogoszczyc wykupili działkę pod szkołę od rodziny pomordowanych Żydów. Dobrogoszczyce mogą poszczycić się tradycją wypalania wapna. Piec, w których odbywało się wypalanie zwano „wapiennikami”. Wapno palił m. in. P. Kotuła Józefa i p. Kita Władysław. Relikt wapiennika można do dziś obejrzeć w okolicznych lasach.

Zabytki
W gminnej ewidencji zabytków znajduje się kilkadziesiąt pozycji, głównie domów drewnianych, stodół i kaplic. Plan zagospodarowania przestrzennego miejscowości Dobrogoszczyce wskazuje jeden obiekt objęty ochroną konserwatorską tj. kaplica murowana z 1880r. – dla której ustala się zakaz przebudowy oraz nakaz uzgadniania wszelkich prac remontowych.