kroczyce.pl

Perła Polskiego Krajobrazu

Przejdź na stronę: Elektroniczna Rezerwacja Wizyt Urzędu Gminy Kroczyce. (Uwaga! Otwiera w nowej karcie przeglądarki.)

Przejdź na stronę na facebooku. (Uwaga! Otwiera w nowej karcie przeglądarki.)

Mapa

strony

Czy wiesz, że...

W Gminie Kroczyce znajdują się zbiorniki wodne o ogólnej powierzchni lustra wody 23 ha oraz ...

Okolice Kroczyc to jeden z najciekawszych fragmentów Wyżyny Krakowsko - Częstochowskiej, ...

Góra Zborów w Gminie Kroczyce to jedno z najwyższych wzniesień (462 m. n. p. m.) na Jurze ...

Uruchom

Wstrzymaj

Przewiń animację o jedno pole w lewo.

Przewiń animację o jedno pole w prawo.

Kroczyce I (Kroczyce Okupne)

Strona startowa»Inne»Sołectwa Gminy Kroczyce»Kroczyce I (Kroczyce Okupne)

Rozmiar tekstu

Włącz lektora.

Wyłącz lektora.

Sołtys - Aneta Bednarz

Położenie
Kroczyce leżą w Gminie Kroczyce , powiat zawierciański, w województwie śląskim. Obecnie mieszka tu 937 osób (stan na 12.06.2024 r., źródło: UG Kroczyce, ewidencja ludności). Funkcje sołtysa wsi w Kroczycach Okupnych pełni Pani Aneta Bednarz.

Historia
Kroczyce należą do najstarszych wsi na ziemi zawierciańsko-myszkowskiej. Była to wieś parafialna. Kroczyce istniała już w XIII wieku. Pierwszą wiadomość o niej posiadamy z roku 1262r., kiedy to miał być wystawiony przywilej na pobór cła przy drodze do Lelowa, prowadzącej przez Kroczyce (Crocice). Była to więc osada już dość znaczna i przewyższająca rangą inne miejscowości, skoro jej nazwę użyto jako istotnego punktu określającego przebieg drogi. Miejscowość posiada nazwę patronimiczna od nazwy osobowej “Krok”. Przez region Kroczycki, bądź w jego bezpośrednim sąsiedztwie, przebiegały ważne szlaki komunikacyjne łączące stolice kraju-Kraków ze Śląskiem i Wielkopolską. W XIV i XV wieku w regionie Kroczyc wykształciły się dwa podstawowe zespoły dóbr ziemskich. Kroczyce i kilka wsi w regionie zostały wtedy wydzielone z domeny królewskiej jako uposażenie urzędu wojewody krakowskiego. W XVIII wieku przeszły na własność Jana Ośmiałowskiego. W latach 1470-1480 Jan Długosz w “Liber beneficiorum” odnotowuje w Kroczycach 8 łanów kmiecych ziemi ornej, młyn, dwór wojewody i folwark oraz dwie zagrody bez ról. W 1581 odnotowano 4 łany kmiece, 1/7 łanu należącego do karczmy, dwóch zagrodników bez roli. W XVIII wieku na terenie Kroczyc istniał kościół, dwór i browar oraz okazała karczma, której właścicielem był pleban, w tym czasie mieszkało tam 260 osób i 12 Żydów, a w 1827 roku 223. Już wtedy była liczącą się osadą, skoro był tu usytuowany punkt celny. Pod koniec XIX wieku istniał tu młyn i gorzelnia, natomiast w okolicach wydobywano metodą odkrywkową torf, kamień wapienny i rudy żelaza. Kroczyce w latach 1789-1791 były rozbudowaną osadą- 49 domów, a w 1927 roku 32. W 1835 roku dzięki inicjatywie Banku Polskiego została wzniesiona gorzelnia. W latach 1816-1837 Kroczyce przynależały do powiatu pilickiego i do obwodu olkuskiego. Od 1845 roku przynależały do nowo utworzonej guberni radomskiej, a od 1866 roku w wyniku reorganizacji administracyjnej Królestwa Polskiego, Kroczyce przynależały do powiatu olkuskiego, ale do guberni kieleckiej. Po odzyskaniu niepodległości Gmina Kroczyce w okresie międzywojennym należała do powiatu olkuskiego i województwa kieleckiego. Taki stan przynależności administracyjnej Kroczyc utrzymał się do 4 września 1939r., kiedy to Kroczyce zostały zajęte przez wojska niemieckie i weszły w skład Generalnej Guberni, należącej do powiatu miechowskiego, Znajdowano tu narzędzia tworzone przez społeczność eneolityczną (3,2-1,8 tyś. Lat p.n.e.), a także ceramika, wyroby kościane, metalowei krzemienne wyprodukowane w epoce żelaza (0,7-0,4 tyś lat p.n.e) przez zamieszkujących tu Łużytów i Scytów, którzy w VI-V w. p.n.e. dokonali najazdu na te ziemie. Rejon Kroczyc dość długo pozostawał porośnięty puszczą, pośród której gdzie niegdzie osadnicy zakładali swoje siedziby. Systematyczne karczowanie lasów i zakładanie osiedli rolniczych nastąpiło dopiero w procesie kolonizacji, która na ziemiach polskich przebiegała w XIII-XIV wieku. Sieć osadnicza do połowy XV wieku została całkowicie ustabilizowana. Z okresu przedkolonizacyjnego posiadamy zaledwie jedną wzmiankę dotyczącą istnienia miejscowości w tym rejonie kraju. W późniejszym czasie funkcjonowały określenia tej miejscowości: Crocice, Crociche (w latach 1278-1319 i z połowy XIXw.), Grocisze (1373r.), Grodzicze (1374r.), de Graczicz (1397r.), Kroczyce (1493r.), Skraczyce, dziś Kroczyce Stare i Kroczyce Okupne. Na podstawie różnych źródeł można stwierdzić, że sieć osadnicza w rejonie Kroczyc ukształtowała się w XIV wieku.

Wspinaczka
Skały Kroczyckie - Na zachód od Kroczyc rozciąga się pasmo wzniesień, które z racji znajdujących się na nich wielu ostańców skalnych nazwano Skałami Kroczyckimi. Najwyższym z nich jest Góra Zborów-Berkowa o wys. 462m n.p.m., będąca jednym z największych skupisk skał wapiennych na terenie Jury. Przybrały one różnorodne kształty przypominające postacie ludzkie i zwierząt, budowli. Znajduje to odzwierciedlenie w nadawanych skałom nazwach np. Zakonnica, Duży Wielbłąd, Biała Baszta. Na północ od Góry Zborów wznosi się Góra Kołoczek z pokrytym lasem grzbietem, którego grań tworzą przepiękne ostańce z Wielkim Dziadem na czele. Pomiędzy obydwoma górami wije się wiele dróg i ścieżek, a z uwagi na bardzo interesujący i malowniczy teren poprowadzono tu kilka szlaków turystycznych, ułatwiających poruszanie się w terenie i dotarcie do najciekawszych miejsc.