kroczyce.pl

Perła Polskiego Krajobrazu

Przejdź na stronę: Elektroniczna Rezerwacja Wizyt Urzędu Gminy Kroczyce. (Uwaga! Otwiera w nowej karcie przeglądarki.)

Przejdź na stronę na facebooku. (Uwaga! Otwiera w nowej karcie przeglądarki.)

Mapa

strony

Czy wiesz, że...

W Gminie Kroczyce znajdują się zbiorniki wodne o ogólnej powierzchni lustra wody 23 ha oraz ...

Okolice Kroczyc to jeden z najciekawszych fragmentów Wyżyny Krakowsko - Częstochowskiej, ...

Góra Zborów w Gminie Kroczyce to jedno z najwyższych wzniesień (462 m. n. p. m.) na Jurze ...

Uruchom

Wstrzymaj

Przewiń animację o jedno pole w lewo.

Przewiń animację o jedno pole w prawo.

Biała Błotna

Strona startowa»Inne»Mapa»Biała Błotna

Rozmiar tekstu

Włącz lektora.

Wyłącz lektora.

Sołtys - Sławomir Sikora
165 mieszkańców (stan na 30.11.2011 r., źródło: UG Kroczyce, ewidencja ludności)

Położenie
Biała Błotna jest sołectwem leżącym na północno-wschodnim końcu gminy Kroczyce przy drodze wojewódzkiej 794 na północ od wsi Pradła. Cały obszar wsi to 4,65 km2. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego (aktualnie województwo śląskie). Wieś sąsiaduje z mniejszą od niej wsią Browarek oraz należącymi do gminy Irządze wsiami Bodziejowice i Wilków.

Historia
Pierwsza historyczna wzmianka o Białej Błotnej datowana jest z 1385r. i dotyczy szlachcica Jana z Białej. W średniowieczu Biała Błotna była własnością przedstawicieli rodu Szreniawitów, należących do elementów drobnorycerskich, a w XVIII wieku była własnością Żarskiego, szambelana królewskiego. Z danych z 1436r. wynika że w Białej Błotnej istniał młyn. Zapisy z późniejszych wieków (XVIII, XIX) informują, że we wsi istniała papiernia, gorzelnia, browar, krochmalnia, tartak, a także karczma. Według legendy nazwa miejscowości pochodzi od błota, które na pobliskich polach ma kolor biały. Do dziś miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla Białej Błotnej ustala zakaz likwidowania, zasypywania i przekształcania starorzeczy oraz obszarów wodno-błotnych. Tradycyjnym zajęciem niektórych rodzin było rymarstwo czyli robienie uprzęży dla koni, bednarstwo, kołodziejstwo, szewstwo, kowalstwo. Zawsze jednak podstawą bytu mieszkańców wsi było rolnictwo, bardzo ważną uprawą był len, który zapewniał samowystarczalność w zaopatrzeniu w odzież. Przepływająca przez wieś Białka dawała możliwość niezbędnego moczenia lnu. Większość gospodarstw posiadała narzędzia do międlenia, czesania i przędzenia lnianych włókien, a niektórzy również warsztaty tkackie. Korzystano z nich jeszcze w latach 70 ubiegłego wieku. Obecność wody i łąk sprzyjała także hodowli gęsi. Wiązał się z tym obyczaj darcia pierza połączony ze śpiewem, gawędami i żartami. Obecnie w kilku gospodarstwach jest także po kilka sztuk gęsi i można powiedzieć że wspomniany zwyczaj istnieje w szczątkowej postaci. Pośród innych istniejących tradycji związanych głównie z rokiem kościelnym wymienić można: kolędowanie z okazji świąt Bożego Narodzenia, straże przy grobie Pana Jezusa, lany poniedziałek, śpiew pieśni maryjnych przy kapliczkach-majówki, palenie sobótek, procesja w Boże Ciało, robienie wieńców dożynkowych na dożynki dekanalne w Lelowie. Osobny rozdział w historii Białej Błotnej to lata II wojny światowej. Jest to wieś podczas okupacji zaliczana do najaktywniejszych w regionie w walce z hitleryzmem. Wielu mieszkańców wsi aktywnie uczestniczyło w działalności konspiracyjnej głównie Batalionów Chłopskich. Jednym z najbardziej zasłużonych byłych mieszkańców Białej Błotnej jest Władysław Kubara ps.”Lampart”, współorganizator wiejskich trójek „ROCHA”, które z czasem przekształciły się w Bataliony Chłopskie. W latach 1940-1944 trójki drużyn B.CH. liczyły od 100 do 120 ludzi. Komendantem gminnym Batalionów Chłopskich w gminie Irządze został Kubara Władysław, zaś jego zastępcą Hart Stanisław ps.”Batory” sierżant z Zawady. Organizacja Batalionów Chłopskich miała bardzo wielu zwolenników wśród ludności wiejskiej, a szczególnie wśród członków Stronnictwa Ludowego oraz I Młodzieży wiejskiej „Winci”, która - mimo że nie wszyscy byli członkami B.CH. - popierano jej działalność. Z powodu braku kadry oficerskiej i podoficerskiej w pobliskich lasach została utworzona szkoła do której uczęszczało 12 osób. Prowadzone było także tajne nauczanie dotyczące wiedzy ogólnej, ale także odbywały się szkolenia sanitarne, istniały grupy tzw. Zielonego Krzyża w większości złożone z młodych kobiet zajmujących się rannymi oraz osobami potrzebującymi pomocy którzy byli represjonowani przez Niemców. Bataliony Chłopskie w regionie współpracowały z innymi organizacjami partyzanckimi, do których zaliczały się Armia Krajowa oraz w mniejszym stopniu Armia Ludowa. We wsi działała tajna radiostacja i ukrywana była broń oraz zaopatrzenie ze zrzutu alianckiego. Po wojnie radiostacja została złożona do Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie jako sprzęt bojowy włoszczowskiej organizacji B.Ch. Organizowano zabezpieczone przed wrogiem uroczystości patriotyczne np. Obchody Święta Ludowego. Po upadku powstania warszawskiego zorganizowano opiekę dla 68 wysiedleńców. Była wśród nich rodzina kompozytora Zygmunta Noskowskiego. We wsi zamieszkało na stałe 15 osób. Partyzanci z Białej Błotnej uczestniczyli w akcjach zbrojnych tj. ataki na posterunki policji i żandarmerii w Pradłach, Niegowie oraz w Szczekocinach. Ten ostatni, który miał miejsce 26/27-VII-1944r. był największą bitwą partyzancką w naszej okolicy. Wzięło w niej udział ponad 300 partyzantów uzbrojonych w broń pochodzącą z rzutu angielskiego m.in. w granaty ręczne, steny czy karabiny. Na terenie wsi bardzo udaną akcją było rozbicie Niemców ochraniających wywóz drzewa z chłopskich lasów na niemieckie okopy. Efektem tych działań było zaprzestanie wyrębu rabunków drzewa. Akcje zbrojne partyzantów spowodowały, że na terenie Gminy Irządze okupant aresztował wiele osób, które zostały wysłane do obozów pracy (22 mieszkańców Białej Błotnej do obozu Płaszów koło Krakowa), z których bardzo wielu nie powróciło do swoich rodzin. Do najbardziej podejrzanych wsi o współprace z oddziałami partyzanckimi przez Niemców była wieś Biała Błotna, w której w latach 1943-1944 Niemcy dokonali kilka ekspedycji karnych i jedną obławę w 1944 roku. W sumie z Białej Błotnej zamordowano 13 jej mieszkańców. Jeden z najbardziej zasłużonych mieszkańców Białej Błotnej Pan Władysław Kubara (obecnie mieszkający w Milikowicach) za swoją działalność podczas II wojny światowej został odznaczony następującymi odznaczeniami i wyróżnieniami:
• stopień p.porucznika i Krzyż Walecznych przyznany przez Komendę Główną Batalionów Chłopskich w 1944 roku,
• Krzyż Kawalerski przyznany przez Radę Państwa PRL-u,
• Krzyż Partyzancki przyznany przez Radę Państwa PRL-u,
• Krzyż Batalionów Chłopskich przyznany przez komendę główną B.Ch.,
• Medal Wincentego Witosa Naczelnego Komendanta wykonawczego PSL-u w 1993 roku,
• stopień kapitana rezerwy Wojska Polskiego nadany przez Ministra Obrony Narodowej RP w 2000 roku, • wyróżnienie nadane przez Związek Wojennych Kombatantów RP w Kielcach,
• wyróżnienie nadane przez Wojewódzką Straż Pożarną w Wałbrzychu w 1997 roku,
• pozostałe wyróżnienia nadane przez różne organizacje społeczno-polityczne m.in. Gminnej Spółdzielni Samopomocy Chłopskiej w Świdnicy czy Kółek Rolniczych w Bolesławcu.